آزمایش سرطان ریه از افراد سالم

افرادی که در معرض خطر سرطان ریه هستند ممکن است غربالگری سالانه سرطان ریه را با استفاده از سی تی اسکن با دوز پایین در نظر بگیرند. غربالگری سرطان ریه عموماً برای افراد مسن‌تری که سال‌ها به‌شدت سیگار کشیده‌اند یا در 15 سال گذشته آن را ترک کرده‌اند، ارائه می‌شود.

 

خطر سرطان ریه را با پزشک خود در میان بگذارید. با هم می‌توانید تصمیم بگیرید که آیا غربالگری سرطان ریه برای شما مناسب است یا خیر.

 

 

آزمایش هایی برای تشخیص سرطان ریه

اگر دلیلی وجود داشته باشد که فکر کنید ممکن است سرطان ریه داشته باشید، پزشک می تواند برای جستجوی سلول های سرطانی و سایر بیماری ها آزمایشاتی تجویز کند.

 

آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

• تست های تصویربرداری. تصویر اشعه ایکس از ریه ممکن است یک توده یا ندول غیرطبیعی را نشان دهد. سی تی اسکن می تواند ضایعات کوچکی را در ریه ها که ممکن است در عکس اشعه ایکس تشخیص داده نشود، آشکار کند.

   

• سیتولوژی خلط. اگر سرفه دارید و خلط تولید می کنید، نگاه خلط زیر میکروسکوپ گاهی اوقات می‌تواند سلول های سرطانی ریه را آشکار کند.

• نمونه بافت (بیوپسی). نمونه ای از سلول های غیر طبیعی ممکن است در روشی به نام بیوپسی برداشته شود.

  پزشک می‌تواند بیوپسی را به روش‌های مختلفی انجام دهد، از جمله برونکوسکوپی، که در آن پزشک نواحی غیرطبیعی ریه‌ها را با استفاده از یک لوله روشن که از گلو عبور می‌کند و به ریه‌ها منتقل می‌شود، بررسی می‌کند.

   

  مدیاستینوسکوپی، که در آن یک برش در پایه گردن ایجاد می شود و ابزارهای جراحی در پشت استخوان سینه قرار می گیرند تا نمونه بافتی از غدد لنفاوی برداشته شود، نیز یک گزینه است.

   

  گزینه دیگر بیوپسی سوزنی است که در آن پزشک از تصاویر اشعه ایکس یا سی تی برای هدایت سوزن از دیواره قفسه سینه و به داخل بافت ریه برای جمع آوری سلول های مشکوک استفاده می‌کند.

   

  نمونه بیوپسی همچنین ممکن است از غدد لنفاوی یا سایر مناطقی که سرطان در آنها گسترش یافته است، مانند کبد گرفته شود.

   

  تجزیه و تحلیل دقیق سلول های سرطانی در آزمایشگاه نشان می دهد که چه نوع سرطان ریه دارید. نتایج آزمایش‌های پیچیده می‌تواند ویژگی‌های خاص سلول‌ها را به پزشک اطلاع دهد و به تعیین پیش‌آگهی و راهنمایی درمان کمک کند.

•  

آزمایش هایی برای تعیین وسعت سرطان

زمانی که سرطان ریه تشخیص داده شد، پزشک برای تعیین میزان (مرحله) سرطان کار خواهد کرد. مرحله سرطان به بیمار و پزشک کمک می کند تا بهترین درمان را انتخاب کنند.

آزمایش‌های مرحله‌بندی ممکن است شامل روش‌های تصویربرداری باشد که به پزشک اجازه می‌دهد به دنبال شواهدی مبنی بر گسترش سرطان در خارج از ریه‌ها باشد. این آزمایش ها شامل سی تی اسکن، ام آر آی، توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) و اسکن استخوان است. هر آزمایشی برای هر فرد مناسب نیست، بنابراین با پزشک در مورد اینکه کدام روش برای شما مناسب است صحبت کنید.

مراحل سرطان ریه با اعداد رومی از 0 تا IV نشان می دهد و پایین ترین مراحل نشان دهنده سرطان محدود به ریه است. در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته شده و به سایر نواحی بدن توسعه یافته است.

 

رفتار

شما و پزشکتان بر اساس تعدادی از عوامل مانند سلامت کلی، نوع و مرحله سرطان و ترجیحات خود، برنامه درمانی سرطان را انتخاب می کنید.

 

 

در برخی موارد، ممکن است تصمیم بگیرید که تحت درمان قرار نگیرید. به عنوان مثال، ممکن است احساس کنید که عوارض جانبی درمان بیشتر از مزایای بالقوه است. در این صورت، پزشک ممکن است برای درمان علائمی که سرطان ایجاد می کند، مانند درد یا تنگی نفس، مراقبت های راحتی را پیشنهاد دهد.

 

عمل جراحی

در طول جراحی، جراح برای حذف سرطان ریه و حاشیه بافت سالم کار می کند. 

 

روش های حذف سرطان ریه عبارتند از:

 

• برداشتن بخش کوچکی از ریه. برداشتن بخش کوچکی از ریه که حاوی تومور به همراه حاشیه ای از بافت سالم است
• رزکسیون سگمنتال. برداشتن بخش بزرگتری از ریه، اما نه کل لوب
• لوبکتومی. برداشتن کل لوب یک ریه
• پنومونکتومی. برای برداشتن کل ریه

اگر تحت عمل جراحی قرار می گیرید، جراح ممکن است غدد لنفاوی را از قفسه سینه خارج کند تا آنها را از نظر علائم سرطان بررسی کند.

اگر سرطان محدود به ریه باشد، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. اگر سرطان ریه بزرگتری دارید، پزشک ممکن است شیمی درمانی یا پرتودرمانی را قبل از عمل جراحی به منظور کوچک کردن سرطان توصیه کند. اگر خطر باقی ماندن سلول های سرطانی پس از جراحی یا عود سرطان وجود داشته باشد، پزشک ممکن است شیمی درمانی یا پرتودرمانی را پس از جراحی توصیه کند.

 

 

پرتو درمانی

 

پرتودرمانی از پرتوهای انرژی پرتوان از منابعی مانند اشعه ایکس و پروتون برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. در طول پرتودرمانی، در حالی که دستگاهی در اطراف شما حرکت می کند، روی تخت دراز می کشید و تابش را به نقاط دقیق بدن هدایت می کند.

 

برای افراد مبتلا به سرطان ریه به صورت موضعی پیشرفته، ممکن است از اشعه قبل از جراحی یا بعد از جراحی استفاده شود. اغلب با درمان های شیمی درمانی ترکیب می شود. اگر جراحی گزینه ای نیست، شیمی درمانی و پرتودرمانی ترکیبی ممکن است درمان اولیه باشد.

 

برای سرطان های پیشرفته ریه و سرطان هایی که به سایر نواحی بدن گسترش یافته اند، پرتودرمانی ممکن است به تسکین علائم، مانند درد کمک کند.

 

شیمی درمانی

در شیمی درمانی داروهایی استفاده می شود که سلولهای سرطانی را از بین می برد. یک یا چند داروی شیمی درمانی ممکن است از طریق ورید بازو (به صورت داخل وریدی) یا خوراکی مصرف شود. معمولاً ترکیبی از داروها در مجموعه‌ای از درمان‌ها در طی یک دوره چند هفته یا چند ماهه، با وقفه‌هایی در این بین انجام می‌شود تا بتوانید بهبود پیدا کنید.

 

شیمی درمانی اغلب پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده استفاده می شود. می‌توان از آن به تنهایی یا همراه با پرتودرمانی استفاده کرد. همچنین ممکن است از شیمی درمانی قبل از عمل جراحی برای کوچک کردن سرطان ها و راحت تر برداشتن آنها استفاده شود.

 

در افراد مبتلا به سرطان ریه پیشرفته، شیمی درمانی می تواند برای تسکین درد و سایر علائم استفاده شود.

 

 

رادیوتراپی بدن استریوتاکتیک

رادیوتراپی بدن استریوتاکتیک، که به نام رادیوسرجری نیز شناخته می شود، یک پرتودرمانی شدید است که پرتوهای زیادی را از زوایای مختلف به سمت سرطان هدف قرار می دهد. درمان رادیوتراپی بدن استریوتاکتیک معمولاً در یک یا چند درمان کامل می شود.

 

رادیوتراپی بدن استریوتاکتیک ممکن است گزینه ای برای افراد مبتلا به سرطان های کوچک ریه باشد که نمی توانند تحت عمل جراحی قرار گیرند. همچنین ممکن است برای درمان سرطان ریه که به سایر قسمت‌های بدن، از جمله مغز گسترش می‌یابد، استفاده شود.

 

درمان دارویی هدفمند

درمان های دارویی هدفمند بر روی ناهنجاری های خاص موجود در سلول های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این ناهنجاری ها، درمان های دارویی هدفمند می توانند باعث مرگ سلول های سرطانی شوند.

 

بسیاری از داروهای درمان هدفمند برای درمان سرطان ریه استفاده می‌شوند، اگرچه بیشتر آن‌ها برای افراد مبتلا به سرطان پیشرفته یا عودکننده استفاده می‌شوند.

 

برخی از درمان‌های هدفمند فقط در افرادی که سلول‌های سرطانی آنها دارای جهش‌های ژنتیکی خاصی هستند، کار می‌کنند. سلول های سرطانی ممکن است در آزمایشگاه آزمایش شوند تا ببینند آیا این داروها ممکن است کمک کنند یا خیر.

 

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که به آنها کمک می کند از سلول های سیستم ایمنی پنهان شوند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می‌کند.

 

درمان‌های ایمونوتراپی عموماً برای افراد مبتلا به سرطان‌های پیشرفته ریه و سرطان‌هایی که به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته‌اند اختصاص دارد.

 

 

مراقبت تسکینی

افراد مبتلا به سرطان ریه اغلب علائم و نشانه های سرطان و همچنین عوارض جانبی درمان را تجربه می‌کنند. مراقبت های حمایتی که به عنوان مراقبت تسکینی نیز شناخته می شود، یک حوزه تخصصی پزشکی است که شامل کار با پزشک برای به حداقل رساندن علائم و نشانه ها می شود.

 

پزشک ممکن است توصیه کند که بلافاصله پس از تشخیص با یک تیم مراقبت تسکینی ملاقات کنید تا اطمینان حاصل شود که در طول و بعد از درمان سرطان خود راحت هستید.

 

در یک مطالعه، افراد مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک پیشرفته که بلافاصله پس از تشخیص شروع به دریافت مراقبت‌های حمایتی کردند، نسبت به افرادی که به درمان‌هایی مانند شیمی‌درمانی و پرتو درمانی ادامه دادند، عمر طولانی‌تری داشتند. کسانی که مراقبت های حمایتی دریافت می کنند، خلق و خو و کیفیت زندگی بهبود یافته را گزارش کردند. آنها به طور متوسط ​​تقریباً سه ماه بیشتر از کسانی که مراقبت های استاندارد دریافت می کردند زنده ماندند.